سلنیوم چیست؟
سلنیوم یک ماده مغذی است که نقش کلیدی در حفظ متابولیسم هورمون تیروئید و سنتز DNA و محافظت از بدن در برابر آسیب های اکسیداتیو و عفونت دارد. این اطلاعات بر اساس منبع مورد اعتماد دفتر مکمل های غذایی (ODS) است.
بدن معمولاً مقداری سلنیوم را در بافت های خود، عمدتاً در ماهیچه های اسکلتی، پس از دریافت آن از غذاهای حاوی سلنیوم ذخیره می کند. این غذاها شامل آجیل برزیلی، غذاهای دریایی و گوشت هستند.
مقدار سلنیوم در غذا بستگی به غلظت خاک و آب محل رشد آن دارد. افراد همچنین می توانند این ماده معدنی را به غذاها اضافه کنند یا به عنوان مکمل مصرف کنند.
این مقاله به فواید سلامتی بالقوه سلنیوم زمانی که فرد آن را از طریق غذا یا مکملها مصرف میکند، میزان توصیهشده روزانه سلنیوم و برخی از خطرات احتمالی سلامت مرتبط با سلنیوم را بررسی میکند.
فواید سلنیوم:
1)بیماری قلب و عروقی
طبق منبع ODSTrusted، سلنوپروتئین ها ممکن است با جلوگیری از اصلاح اکسیداتیو لیپیدها یا چربی های بدن بر سلامت قلب تأثیر بگذارند که ممکن است التهاب و تجمع پلاکت ها را کاهش دهد.
با این حال، هیچ شواهد بالینی ثابت منبع معتبری وجود ندارد که نشان دهد این ماده معدنی خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی را کاهش می دهد، به ویژه در افراد سالمی که قبلاً سلنیوم را از غذا دریافت می کنند. برخی از مطالعات نشان می دهد که افرادی که سلنیوم کمتری در خون دارند در معرض خطر بیشتری برای بیماری قلبی هستند، اما مطالعات دیگر این موضوع را رد می کنند.
2)زوال شناختی
فعالیت آنتی اکسیدانی سلنیوم ممکن است به کاهش خطر زوال شناختی مرتبط با افزایش سن و اختلالات ناشی از شرایطی مانند بیماری آلزایمر کمک کند.
با این حال، پزشکان هنوز سلنیوم را برای این منظور توصیه نمی کنند. با توجه به مطالعات انجام شده در مجله بیماری آلزایمر و مجله عناصر کمیاب در پزشکی و شواهد زیست شناسی، مانند سلامت قلب، میزان تأثیر سلنیوم بر زوال شناختی هنوز در دست بررسی است.
3)اختلالات تیروئید
سلنیوم همچنین نقش مهمی در حفظ عملکرد سالم تیروئید دارد.
مطالعات انجام شده در مجله International Journal of Endocrinology Trusted Source and Nature Reviews EndocrinologyTrusted Source نشان می دهد که داشتن سطح مطلوب سلنیوم در بدن ممکن است به جلوگیری از اختلالات تیروئید کمک کند که می تواند به ویژه در مورد بانوان صحیح باشد.
با این حال، تحقیقات بیشتری در حال انجام است تا کمک کند مکملهای سلنیوم چگونه از سلامت تیروئید حمایت کنند.
4)سرطان
نقش سلنیوم در ترمیم DNA به این معنی است که ممکن است در پیشگیری از سرطان نقش داشته باشد. با این حال، ممکن است به نوع سلنیوم و نوع سرطان فرد بستگی داشته باشد.
سایر مطالعات ذکر شده در یک بررسی سال 2018 نشان می دهد که مکمل های سلنیوم ممکن است تأثیر کمی بر خطر سرطان داشته باشند.
5)سایر مزایا
برخی از مطالعات منبع معتبر نشان می دهد که سلنیوم همچنین ممکن است به جلوگیری از پیشرفت HIV به ایدز و کاهش خطر سقط جنین کمک کند.
دانشمندان همچنین پیشنهاد کرده اند که سطح سلنیوم در دوران بارداری ممکن است عاملی در ایجاد آسم دوران کودکی باشد.
با این حال، اگرچه سلنیوم با بسیاری از جنبه های سلامت انسان ارتباط دارد، شواهد کافی وجود ندارد که نشان دهد مصرف مکمل های سلنیوم می تواند از هر یک از این شرایط جلوگیری کند.
منابع غذایی:
سلنیوم اغلب در غلات کامل و محصولات حیوانی مانند ماهی و تخم مرغ یافت می شود اما مقدار سلنیوم در غلات و غذاهای مبتنی بر غلات به محتوای خاک محل رشد آنها بستگی دارد.
غذاهای زیر منابع خوب و غنی سلنیوم هستند:
آجیل برزیلی: یک اونس 544 میکروگرم (mcg) یا 989٪ از ارزش روزانه توصیه شده (DV) را فراهم می کند.
ماهی تن: سه اونس ماهی تن زرد باله، خشک پخته شده، حاوی 92 میکروگرم یا 167 درصد DV است.
هالیبوت پخته شده: سه اونس، خشک پخته شده، حاوی 47 میکروگرم یا 85 درصد از DV است.
برنج قهوه ای پخته شده: یک فنجان حاوی 19 میکروگرم است.
تخم مرغ: یک تخم مرغ بزرگ حاوی 15 میکروگرم است.
نان سفید: یک برش 10 میکروگرم دارد.
میزان مصرف توصیه شده:
DV توصیه شده برای سلنیوم 55 میکروگرم منبع قابل اعتماد در روز برای اکثر بزرگسالان است. در دوران بارداری فرد باید 60 میکروگرم و در دوران شیردهی 70 میکروگرم در روز مصرف کند.
کمبود سلنیوم در سراسر جهان نادر است و اغلب سال ها طول می کشد تا ایجاد شود. معمولاً فقط در مناطقی با محتوای سلنیوم بسیار کم در خاک، مانند چندین منطقه در چین، رخ می دهد. با این حال، بر اساس منبع ODSTrusted، برنامه های مکمل عمدتاً این کمبودها را در جمعیت چین ریشه کن کرده است.
عوارض احتمالی:
حد بالایی برای سطح مطلوب سلنیوم در بدن 400 میکروگرم منبع قابل اعتماد برای بزرگسالان است. به ندرت پیش میآید که کسی سلنیوم، به ویژه سلنیوم موجود در غذا، بیش از حد مصرف کند.
با این حال، مصرف بیش از حد مکمل های با غلظت بالا می تواند اثرات منفی داشته باشد. اینها ممکن است شامل منبع مورد اعتماد باشند:
بوی سیر مانند در نفس و طعم فلزی در دهان
ناخن های شکننده
دندان های لکه دار یا پوسیده
مشکلات گوارشی، مانند حالت تهوع
ناهنجاری های عصبی
خستگی و تحریک پذیری
ضایعات و بثورات پوستی
ریزش مو
در موارد شدید، مصرف بیش از حد سلنیوم می تواند منجر به نارسایی کلیه، نارسایی قلبی و مرگ شود.
مکمل های سلنیوم همچنین می توانند با برخی داروها از جمله سیس پلاتین که یک داروی شیمی درمانی است تداخل داشته باشند. استفاده از این دارو می تواند سطح سلنیوم را در بدن کاهش دهد.
چگونگی استفاده از مکمل های سلنیوم:
افراد می توانند سلنیوم را از طریق مولتی ویتامین ها و سایر مکمل های غذایی دریافت کنند. اینها ممکن است حاوی این ماده معدنی به اشکال مختلف از جمله سلنومتیونین و سلنات سدیم باشند.
دستورالعمل های غذایی برای آمریکایی ها، 2020-2025 منبع مورد اعتماد مردم را تشویق می کند تا مواد مغذی خود را از منابع غذایی به جای مکمل ها دریافت کنند. خوردن یک رژیم غذایی متنوع و سالم مهمتر از تمرکز بر مواد مغذی فردی به عنوان کلید سلامتی است.
هنگام مصرف هر مکملی، مهم است که آن را از یک منبع معتبر خریداری کنید. در ایالات متحده، سازمان غذا و دارو (FDA) مکمل ها را از نظر کیفیت، خلوص، بسته بندی یا قدرت کنترل نمی کند.
چکیده:
سلنیوم یک ماده معدنی است که ممکن است فواید سلامتی متفاوتی داشته باشد. به عنوان مثال، ممکن است به سلامت قلب و عروق، عملکرد شناختی و سلامت تیروئید کمک کند.
مقدار مطلوب روزانه سلنیوم برای اکثر بزرگسالان 55 میکروگرم است و کمبود سلنیوم نادر است.
افراد می توانند سلنیوم را از غذاهای حاوی آن دریافت کنند و همچنین می توانند آن را به غذا اضافه کنند یا به عنوان مکمل مصرف کنند. با این حال، تحقیقات بیشتری برای تعیین اینکه آیا مصرف مکمل های سلنیوم واقعاً می تواند خطر بیماری را کاهش دهد یا به جلوگیری از مشکلات سلامتی کمک کند، مورد نیاز است.