همه چیز درباره زینکزینک چیست؟
زینک به عنوان یک ماده مغذی ضروری در نظر گرفته می شود، یعنی بدن شما نمی تواند آن را تولید یا ذخیره کند. به همین دلیل، شما باید از طریق رژیم غذایی خود یک منبع ثابت زینک دریافت کنید.
زینک برای فرآیندهای متعددی در بدن مورد نیاز است، از جمله:
بیان ژن
واکنش های آنزیمی
عملکرد سیستم ایمنی
سنتز پروتئین
سنتز DNA
التیام زخم
رشد و توسعه سلولی
زینک به طور طبیعی در طیف گسترده ای از غذاهای گیاهی و حیوانی یافت می شود. غذاهایی که به طور طبیعی حاوی این ماده معدنی نیستند، مانند غلات صبحانه، میان وعده ها و آرد شیرینی پزی، اغلب با اشکال مصنوعی زینک غنی می شوند.
همچنین می‌توانید از مکمل‌های زینک یا مکمل‌های چند مغذی که زینک را تأمین می‌کنند، استفاده کنید. به دلیل نقشی که در عملکرد سیستم ایمنی دارد، زینک نیز به برخی از اسپری‌های بینی، قرص‌ها و سایر درمان‌های طبیعی سرماخوردگی اضافه می‌شود.
نقش زینک در عملکرد های بدن:
زینک یک ماده معدنی حیاتی است که بدن شما به روش های بی شماری از آن استفاده می کند. در واقع، زینک بعد از آهن دومین ماده معدنی کمیاب در بدن است.
زینک برای فعالیت بیش از 300 آنزیم که به متابولیسم، هضم، عملکرد اعصاب و بسیاری از فرآیندهای دیگر کمک می کنند، ضروری است. علاوه بر این، برای رشد و عملکرد سلول های ایمنی حیاتی است. این ماده معدنی همچنین برای سلامت پوست، سنتز DNA و تولید پروتئین ضروری است.علاوه بر این، رشد و نمو بدن به دلیل نقش آن در رشد و تقسیم سلولی به زینک متکی است.زینک همچنین برای حواس چشایی و بویایی شما مورد نیاز است. از آنجایی که یکی از آنزیم هایی که برای طعم و بوی مناسب ضروری است به این ماده مغذی وابسته است، کمبود زینک می تواند توانایی چشایی یا بویایی شما را کاهش دهد.
فواید زینک
1)تقویت سیستم ایمنی:
از آنجایی که زینک برای عملکرد سلول های ایمنی و پیام رسانی سلولی ضروری است، کمبود آن می تواند منجر به ضعیف شدن پاسخ های ایمنی شود. مکمل های زینک سلول های ایمنی خاصی را تحریک می کنند و استرس اکسیداتیو را کاهش می دهند.
برای مثال، مروری بر هفت مطالعه نشان داد که 80 تا 92 میلی‌گرم زینک در روز ممکن است طول سرماخوردگی را تا 33 درصد کاهش دهد.
علاوه بر این، مکمل های زینک به طور قابل توجهی خطر ابتلا به عفونت ها را کاهش می دهند و پاسخ ایمنی را به ویژه در افراد مسن تر تقویت می کنند.
تسریع بهبودی زخم:
زینک معمولاً در بیمارستان ها به عنوان درمانی برای سوختگی، زخم های خاص و سایر آسیب های پوستی استفاده می شود. از آنجایی که زینک نقش مهمی در سنتز کلاژن، عملکرد سیستم ایمنی و پاسخ التهابی ایفا می کند، برای بهبودی مناسب ضروری است.
در واقع، پوست شما مقدار نسبتاً بالایی - حدود 5٪ - از ذخیره زینک بدن را دارا است.
در حالی که کمبود زینک می تواند بهبود زخم را آهسته کند، مکمل زینک می تواند بهبودی زخم را در افراد دارای زخم تسریع کند.
به عنوان مثال، در یک مطالعه 12 هفته ای بر روی 60 نفر مبتلا به زخم پای دیابتی، افرادی که با 200 میلی گرم روی در روز درمان شدند، کاهش قابل توجهی در اندازه زخم در مقایسه با گروه دارونما داشتند.
کاهش خطر ابتلا به بیماری ها در کهنسالی:
زینک ممکن است به طور قابل توجهی خطر ابتلا به بیماری‌های مرتبط با افزایش سن، مانند ذات‌الریه، عفونت و دژنراسیون ماکولا مرتبط با سن (AMD) را کاهش دهد. زینک ممکن است با تقویت فعالیت سلول‌های T و سلول‌های کشنده طبیعی، که به محافظت از بدن شما در برابر عفونت کمک می‌کند، استرس اکسیداتیو را کاهش داده و پاسخ ایمنی را بهبود بخشد. سالمندانی که مکمل زینک داشتند، پاسخ واکسیناسیون آنفولانزا را بهبود بخشیدند، خطر ابتلا به ذات الریه را کاهش دادند و عملکرد ذهنی را افزایش دادند.
در واقع، یک مطالعه نشان داد که 45 میلی گرم زینک در روز ممکن است بروز عفونت را در افراد مسن تقریباً 66٪ کاهش دهد. علاوه بر این، در یک مطالعه بزرگ روی بیش از 4200 نفر، مصرف مکمل های آنتی اکسیدانی روزانه - ویتامین E، ویتامین C و بتاکاروتن - به همراه 80 میلی گرم روی، کاهش بینایی را کاهش داد و به طور قابل توجهی خطر ابتلا به AMD پیشرفته را کاهش داد.
درمان آکنه:
آکنه یک بیماری پوستی شایع است که تخمین زده می شود تا 9.4٪ از جمعیت جهان را تحت تاثیر قرار دهد. آکنه توسط انسداد غدد تولید کننده روغن، باکتری ها و التهاب ایجاد می شود.
مطالعات نشان می دهد که درمان موضعی و خوراکی زینک می تواند به طور موثر آکنه را با کاهش التهاب، مهار رشد باکتری P. acnes و سرکوب فعالیت غدد روغنی درمان کند.
افراد مبتلا به آکنه معمولا سطوح پایین تری زینک دارند. بنابراین، مکمل ها ممکن است به کاهش علائم کمک کنند.
کاهش التهاب:
روی استرس اکسیداتیو را کاهش می دهد و سطوح پروتئین های التهابی خاصی را در بدن شما کاهش می دهد. استرس اکسیداتیو منجر به التهاب مزمن می شود، که یک عامل کمک کننده در طیف گسترده ای از بیماری های مزمن، مانند بیماری قلبی، سرطان و زوال ذهنی است.
در مطالعه‌ای روی 40 فرد مسن‌تر، افرادی که 45 میلی‌گرم زینک در روز مصرف می‌کردند، نسبت به گروه دارونما کاهش بیشتری در نشانگرهای التهابی داشتند.
علائم کمبود زینک:
اگرچه کمبود شدید زینک نادر است، اما می‌تواند در افراد مبتلا به جهش‌های ژنتیکی نادر، نوزادان شیردهی که مادرانشان زینک کافی ندارند، افراد معتاد به الکل و افرادی که از داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی خاصی استفاده می‌کنند رخ دهد.
علائم کمبود شدید زینک عبارتند از: اختلال در رشد و تکامل، تاخیر در بلوغ جنسی، بثورات پوستی، اسهال مزمن، اختلال در بهبود زخم و مشکلات رفتاری.
اشکال خفیف‌تر کمبود زینک، به‌ویژه در کودکان کشورهای در حال توسعه که رژیم‌های غذایی اغلب فاقد مواد مغذی مهم هستند، شایع‌تر است.
تخمین زده می شود که حدود 2 میلیارد نفر در سراسر جهان به دلیل دریافت ناکافی رژیم غذایی دچار کمبود زینک هستند.
از آنجایی که کمبود زینک سیستم ایمنی بدن شما را مختل می کند - احتمال عفونت را افزایش می دهد - تصور می شود که کمبود روی باعث بیش از 450000 مرگ در کودکان زیر 5 سال در سال می شود.
کسانی که در معرض خطر کمبود زینک هستند عبارتند از:
افراد مبتلا به بیماری های گوارشی مانند بیماری کرون
گیاهخواران و وگان ها
زنان باردار و شیرده
شیرخواران مسن که فقط با شیر مادر تغذیه می شوند
افراد مبتلا به کم خونی سلول داسی شکل
افرادی که سوءتغذیه دارند، از جمله کسانی که بی اشتهایی یا پرخوری عصبی دارند
افراد مبتلا به بیماری مزمن کلیه
کسانی که از الکل سوء استفاده می کنند
علائم کمبود خفیف زینک شامل اسهال، کاهش ایمنی، نازک شدن موها، کاهش اشتها، اختلالات خلقی، خشکی پوست، مشکلات باروری و اختلال در بهبود زخم است.
تشخیص کمبود زینک با استفاده از آزمایشات آزمایشگاهی به دلیل کنترل شدید بدن شما بر سطوح روی دشوار است. بنابراین، حتی اگر آزمایش‌ها سطوح طبیعی را نشان دهند، ممکن است همچنان کمبود داشته باشید.
پزشکان هنگام تعیین اینکه آیا به مکمل نیاز دارید یا خیر، سایر عوامل خطر - مانند رژیم غذایی ضعیف و ژنتیک - را در کنار نتایج خون در نظر می گیرند.
منابع غذایی:
بسیاری از غذاهای حیوانی و گیاهی به طور طبیعی غنی از زینک هستند و مصرف مقادیر کافی را برای اکثر مردم آسان می کند.
غذاهای دارای بالاترین مقادیر زینک عبارتند از:
صدف: صدف و خرچنگ
گوشت: گوشت گاو، خوک، بره و گاومیش کوهان دار
مرغ: بوقلمون و مرغ
ماهی: دست و پا، ساردین، سالمون و کف پا
حبوبات: نخود، عدس، لوبیا سیاه، لوبیا چشم بلبلی و غیره.
آجیل و دانه ها: تخمه کدو تنبل، بادام هندی، دانه شاهدانه و غیره.
لبنیات: شیر، ماست و پنیر
تخم مرغ
غلات کامل: جو، کینوا، برنج قهوه ای و غیره.
برخی از سبزیجات: قارچ، کلم پیچ، نخود، مارچوبه و سبزی چغندر
محصولات حیوانی، مانند گوشت و صدف، حاوی مقادیر زیادی زینک هستند به شکلی که بدن شما به راحتی آن را جذب می کند.
به خاطر داشته باشید که زینک موجود در منابع گیاهی مانند حبوبات و غلات کامل به دلیل سایر ترکیبات گیاهی که جذب را مهار می کنند، با کارایی کمتری جذب می شود. در حالی که بسیاری از غذاها به طور طبیعی حاوی زینک هستند، برخی از غذاها - مانند غلات صبحانه آماده، اسنک بارها و آرد شیرینی پزی - با زینک غنی شده اند.
مسمومیت ها و توصیه های مصرف :
همانطور که کمبود زینک می تواند باعث عوارض سلامتی شود، مصرف بیش از حد آن نیز می تواند منجر به عوارض جانبی منفی شود. شایع ترین علت مسمومیت با زینک ، مصرف بیش از حد زینک مکمل است که می تواند علائم حاد و مزمن را ایجاد کند.
علائم سمیت عبارتند از:
تهوع و استفراغ
از دست دادن اشتها
اسهال
گرفتگی شکم
سردرد
کاهش عملکرد سیستم ایمنی
کاهش سطح کلسترول "خوب" HDL
مصرف بیش از حد زینک همچنین می تواند باعث کمبود سایر مواد مغذی شود.
به عنوان مثال، مصرف بالای زینک مزمن می تواند در جذب مس و آهن شما اختلال ایجاد کند.
دوزهای توصیه شده:
به منظور جلوگیری از مصرف بیش از حد، از مکمل های زینک با دوز بالا خودداری کنید، مگر اینکه پزشک توصیه کند.
مصرف روزانه توصیه شده (RDI) برای مردان بالغ 11 میلی گرم و برای زنان بالغ 8 میلی گرم است.
زنان باردار و شیرده باید به ترتیب 11 و 12 میلی گرم در روز مصرف کنند.
مگر اینکه شرایط پزشکی مانع جذب شود، باید به راحتی از طریق رژیم غذایی به RDI برای زینک برسید.
سطح بالای قابل تحمل زینک 40 میلی گرم در روز است. با این حال، این برای افرادی که کمبود روی دارند، که ممکن است نیاز به مصرف مکمل‌های با دوز بالا داشته باشند، صدق نمی‌کند.
اگر مکمل مصرف می کنید، فرم های قابل جذب مانند سیترات زینک یا گلوکونات زینک را انتخاب کنید. از اکسید زینک که جذب ضعیفی دارد دوری کنید.
اثر زینک پلاس بر ویروس covid-19:
افزایش غلظت زینک درون سلولی به طور مؤثری تکثیر را در تعدادی از ویروس‌های RNA مختل می‌کند. نشان داده شده است که زینک باعث افزایش سمیت سلولی و القای آپوپتوز در هنگام استفاده از یک یونوفور زینک (به عنوان مثال، کلروکین) می‌شود. همچنین نشان داده شده است که کلروکین جذب داخل سلولی زینک را در شرایط آزمایشگاهی افزایش می‌دهد. رابطه بین زینک و COVID-19، از جمله اینکه چگونه کمبود زینک بر شدت COVID-19 تأثیر می‌گذارد و اینکه آیا مکمل‌های زینک می‌توانند نتایج بالینی را بهبود بخشند، در حال حاضر تحت بررسی است. اندازه گیری دقیق سطح آن دشوار است، زیرا روی به عنوان جزئی از پروتئین ها و اسیدهای نوکلئیک مختلف توزیع می شود.
چندین کارآزمایی بالینی در حال حاضر در حال بررسی استفاده از مکمل روی به تنهایی یا در ترکیب با هیدروکسی کلروکین برای پیشگیری و درمان COVID-19 هستند (برای اطلاعات بیشتر در مورد مطالعات در حال انجام به ClinicalTrials.gov مراجعه کنید). مقدار توصیه شده غذایی برای روی عنصری 11 میلی گرم در روز برای مردان و 8 میلی گرم برای زنان غیرباردار است.5 دوزهای مورد استفاده در کارآزمایی های بالینی ثبت شده برای بیماران مبتلا به کووید-19 بین مطالعات متفاوت است و حداکثر دوز سولفات روی 220 میلی گرم (50 میلی گرم) است. روی عنصری) دو بار در روز. با این حال، در حال حاضر شواهد کافی برای توصیه موافق یا مخالف استفاده از روی برای درمان COVID-19 وجود ندارد.
مصرف طولانی مدت مکمل روی می تواند باعث کمبود مس با نقایص خونی برگشت پذیر بعدی (مانند کم خونی، لکوپنی) و تظاهرات عصبی بالقوه غیرقابل برگشت (مانند میلوپاتی، پارستزی، آتاکسی، اسپاستیسیته) شود. از آنجایی که 10 ماهگی با کمبود مس همراه بوده است. مکمل روی بالاتر از حد مجاز رژیم غذایی توصیه شده برای پیشگیری از COVID-19، به جز در یک کارآزمایی بالینی (BIII).