اخبار

چه عواملی باعث کاهش جذب کلسیم در بدن می شود؟

چه عواملی باعث کاهش جذب کلسیم در بدن می شود؟

چندین عامل می‌توانند باعث کاهش جذب کلسیم در بدن شوند. در زیر، تعدادی از اصلی‌ترین عوامل را بررسی خواهیم کرد:

1. نقص ویتامین D: ویتامین D برای جذب و استفاده از کلسیم در بدن بسیار مهم است. اگر سطح ویتامین D در بدن کاهش یابد، جذب کلسیم نیز کاهش می‌یابد. عواملی مانند نقص نور خورشید، کمبود ویتامین D در رژیم غذایی و مشکلات جذب ویتامین D در دستگاه گوارش می‌توانند باعث کاهش جذب کلسیم شوند.

2. مصرف بیش از حد پروتئین: مصرف بالا و مداوم پروتئین، به ویژه پروتئین‌های حیوانی، می‌تواند باعث افزایش اسیدهای گوارشی شود. این اسیدها می‌توانند با کلسیم واکنش داشته و کلسیم را در دستگاه گوارش محلول کنند و سبب کاهش جذب آن در بدن شوند.

3. مصرف زیاد نمک: مصرف بیش از حد نمک، سبب افزایش دفع کلسیم در ادرار می‌شود. این موضوع می‌تواند باعث کاهش سطح کلسیم خون و البته کاهش جذب کلسیم در بدن شود.

4. مصرف بیش از حد قهوه و سیگار: مصرف بالای قهوه و سیگار نیز می‌تواند باعث کاهش جذب کلسیم در بدن شود. سیگار موجب کاهش سطح استروژن (هورمون موثر در جذب کلسیم) در بدن می‌شود و قهوه نیز می‌تواند باعث افزایش دفع کلسیم در ادرار شود.

5. برخی داروها: برخی داروها می‌توانند تأثیر منفی بر جذب کلسیم در بدن داشته باشند. به عنوان مثال، استروئیدها، دیورتیک‌ها (داروهای ادرار آور)، آنتی‌اسیدها و برخی داروهای ضد صرع ممکن است باعث کاهش جذب کلسیم شوند.

6. بیماری‌های دستگاه گوارش: برخی بیماری‌های گوارشی مثل بیماری کلیوی، نقص عملکرد کبد، سلیاک بیماری، ورم‌های معده یا روده و آسیب‌های دیگر می‌توانند باعث کاهش جذب کلسیم در بدن شوند.

چه راه هایی برای افزایش جذب کلسیم در بدن وجود دارد؟

برای افزایش جذب کلسیم در بدن، می‌توانید از راهکارهای زیر استفاده کنید:

1. مصرف ویتامین D: ویتامین D برای جذب کلسیم از رژیم غذایی و همچنین از مکمل‌ها بسیار مهم است. می‌توانید از منابع طبیعی ویتامین D مانند ماهی چرب (مثل سالمون و ماهی تن)، صنوبر، شیر و تخم مرغ استفاده کنید. همچنین، در صورت نیاز، مکمل‌های ویتامین D را طبق دستور پزشک مصرف کنید.

2. مصرف منابع غنی از کلسیم: از منابع غنی از کلسیم مانند لبنیات (شیر، پنیر، ماست)، سبزیجات سبز تاریک (مثل اسفناج و کلم)، بادام، بروکلی و سرخ کردن ماهی استفاده کنید. ترجیحاً از منابع غذایی به جای مکمل‌های کلسیم استفاده کنید.

3. مصرف منابع غنی از ویتامین K: ویتامین K نقش مهمی در جذب کلسیم و حفظ سلامت استخوان‌ها دارد. می‌توانید آن را از منابعی مانند سبزیجات سبز تاریک (مثل گشنیز و کلم)، روغن کرچک، روغن کانولا و تخمها مانند تخمه مرغ مصرف کنید.

4. مصرف منابع غنی از منیزیم: منیزیم نقش مهمی در جذب و استفاده از کلسیم دارد. می‌توانید منابعی مانند بادام، بنه، پسته، اسفناج و کلم را در رژیم غذایی خود به اندازه کافی در نظر بگیرید.

5. کاهش مصرف موادی که باعث کاهش جذب کلسیم می‌شوند: مصرف بیش از حد قهوه، سیگار و الکل می‌تواند باعث کاهش جذب کلسیم شود. بنابراین، توصیه می‌شود میزان مصرف آنها را محدود کنید.

6. فعالیت بدنی منظم: ورزش‌هایی مانند پیاده‌روی، دوچرخه سواری و وزنه‌برداری می‌توانند به حفظ سلامت استخوان‌ها کمک کنند و جذب کلسیم را افزایش دهند.

7. اجتناب از تداخلات دارویی: برخی داروها می‌توانند باعث مشکلات در جذب کلسیم شوند. در صورت مصرف داروهایی مانند دیورتیک‌ها، آنتی‌اسیدها و استروئیدها، با پزشک خود مشورت کنید و از اینکه چگونه می‌توانید جذب کلسیم را افزایش دهید، بپرسید.

8. مصرف مکمل‌های کلسیم: در صورتی که نمی‌توانید مقدار کافی کلسیم را از طریق رژیم غذایی تامین کنید، ممکن است پزشک شما توصیه کند تا مکمل‌های کلسیم مصرف کنید. قبل از مصرف مکمل‌های کلسیم، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید تا مقدار و نوع مناسب برای شما تعیین شود.

نقش منیزیم در جذب کلسیم

منیزیم نقش مهمی در جذب و استفاده از کلسیم در بدن دارد. این دو ماده با هم تعامل دارند و تأثیر قابل توجهی بر روی سلامت استخوان‌ها و عملکرد عصبی-عضلانی دارند. در زیر نقش منیزیم در جذب کلسیم را توضیح می‌دهیم:

1. تنظیم هورمون پاراتورمون (PTH): منیزیم نقش مهمی در تنظیم سطح هورمون پاراتورمون دارد. پاراتورمون یک هورمون است که ترشح آن توسط غده پاراتیروئید در بدن صورت می‌گیرد و تأثیر زیادی بر جذب کلسیم در روده‌ها و انتقال کلسیم از استخوان‌ها به خون دارد. مقدار مناسب و عادلانه منیزیم در بدن می‌تواند به تنظیم سطح پاراتورمون کمک کند و جذب کلسیم را بهبود بخشد.

2. فعال‌سازی ویتامین D: ویتامین D نیازمند فعال‌سازی برای انجام وظایف خود است. یکی از نقش‌های منیزیم در بدن، کمک به فعال‌سازی ویتامین D است. ویتامین D برای جذب کلسیم از روده‌ها به خون لازم است و منیزیم می‌تواند در این فرآیند کمک کند. بنابراین، منیزیم به طور غیرمستقیم به جذب کلسیم کمک می‌کند.

3. استقرار کلسیم در استخوان‌ها: منیزیم نقشی در استقرار کلسیم در استخوان‌ها دارد. در صورت عدم وجود منیزیم کافی در بدن، کلسیم به درستی در استخوان‌ها تمرکز نمی‌کند و ممکن است به صورت زائد در خون حل شده و به ساختارهای دیگری مانند کلیه‌ها و عروق انتقال یابد. باعث می‌شود منیزیم به عنوان یک عامل کوفتگی استخوان‌ها عمل کند و باعث کاهش جذب کلسیم شود.

4. تنظیم عملکرد عضلات: منیزیم نقش مهمی در تنظیم عملکرد عضلات دارد، از جمله عضلات قلبی و صاف عضلات. طبق تحقیقات، منیزیم می‌تواند به عضلات قلبی کمک کند تا به درستی انقباض و انبساط کنند. عدم تعادل منیزیم در بدن می‌تواند باعث عملکرد نامنظم عضلات شود و تأثیری بر جذب کلسیم در عضلات داشته باشد.